Smutny dzień...

Smutno... Straszelnie mi dzisiaj źle... Mój M. otworzył mi dzisiaj trochę oczy... Nie pierwszy raz zresztą... Czy ja się nauczę w końcu asertywności? Czy ja w końcu zrozumie, że nie muszę być dobra dla każdego? Bo ktoś może mieć to w dupie... Dlaczego nikt nie potrafi docenić tego co robię dla drugiej osoby??? Nie docenia tego matka, koleżanka z którą pracuję... Czy naprawdę muszę się zmienić we wredną sukę, do tego rudą,  żeby wszyscy dookoła przestali mnie wykorzystywać?!  Chociaż to nie tak... Ja po prostu się na to jawnie zgadzam.... Niech Cię szlag, Madziuniu.... Zła jestem na siebie, że po raz kolejny ktoś mi coś narzuca, a ja  biernie się na to godzę... Przecież mam rozum! W drodze ewolucji natura obdarzyła mnie takim czymś galaretowatym więc może w końcu mogłabym zacząć tego  używać! Teraz już mi nie smutno, tylko okropnie jestem zła na siebie... Chodzi o pracę, ale nie chce mi się pisać dokładnie o co chodzi... Przemyślałam sobie dzisiaj wszystko w ciągu 11h spędzonych w sklepie... I nie chcę tam pracować... Po prostu mam dość... Mam dość ludzi, mam dość tego, że wiecznie nie mam pieniędzy na wydawanie, mam dość siedzenia tam od kwietnia do września codziennie bez dnia wolnego, bo o wolnym weekendzie w lecie nie ma mowy... Nie chcę tego robić... Chcę pracować jak normalni ludzie po 8 godzin, wracać do domu i mieć czas dla męża i dziecka... Nie chce już pracować u prywaciarza, nie chcę się przyjaźnić z szefostfem!!! Chcę być traktowana jak pracownik... Chcę żeby ktoś zauważył to że coś robię, a nie że tylko się potykam... 

Mam prawie skończone 26 lat i dopadł mnie jakiś kryzy... To trwa juz jakiś czas... Bo ja chciała bym robić to co lubię...  Coś co mnie satysfakcjonuje... Co sprawia mi frajdę... Tylko nie wiem co to mogło by być...  Znalazłam się na jakimś zakręcie życiowym... Krzyś jest dla mnie największa radością, z M się wszystko tak dobrze poukładało... Powinnam się cieszyć że mam umowę o pracę, że ktoś mi odprowadza składki... Blee... Ja po prostu się duszę... I najgorsze, że nie znajduję rozwiązania z tej sytuacji.... 

Magadalena