I weekend minął...

W piątek byliśmy z Krzysiem na bardzo długim spacerze. Znowu byliśmy w miejscu w którym nie byłam całe wieki... Przez moją miejscowość przepływa rzeka, ale o tym niektórzy z Was już wiedzą. Ale niedaleko płynie druga rzeka, Sam mianowicie. I ta moja rzeka wpada właśnie do Sanu. I poszliśmy sobie nad San właśnie. Ale jeszcze kiedyś go zabiorę tam gdzie wpada jedna do drugiej. I jak już dotarliśmy nas San to dech mi zaparło... Niby nic takiego, bo przecież jeszcze jest przewaga szarości na świecie. Ale po prostu jak zobaczyłam tą spokojnie płynącą rzekę, cisza, spokój dookoła. Obok las w którym powoli wszystko budzi się do życia... Brak mi słów aby opisać to co czułam w tamtym momencie... I jeszcze Krzyś z tekstem: czy nazbieramy trochę gałązek na opał... Stamtąd widać widać drogę gdzie jest dość duży ruch, ale ja znalazłam się w innym świecie... Nigdy tam nie byliśmy, bo niedaleko jest dom i pies, którego się baliśmy zawsze. Zresztą właściciel dał mi w piątek do zrozumienia, że ta suczka jest hmmm dość nieprzewidywalna... Ale mój syn twardo szedł na przód, bo on żadnego psa się nie boi... ehh... Wrócimy tam na pewno latem, bo miejsce jest warte odwiedzania... Woda w Sanie jest dość zimna, nie nagrzewa się tak mocno jak moja rzeka. Może dlatego, że jest głębsza i szersza. Ale turytów wypoczywających nad brzegami Sanu jest wiele. Jednak my mamy swoją rzekę, niesamowicie zawsze zatłoczoną... Latem każdy chce się ochłodzić.Ale w tym roku zrobię wyjątek i na pewno spędzimy choć jedno popołudnie nad spokojnym Sanem...

W sobotę byłam w pracy. A dzisiaj pojechaliśmy do mojej siostry.Tam spotkaliśmy się z siostrą od bliźniaków :) Brat był przez dwa dni. A wieczorem po powrocie jeszcze udaliśmy się do dziadka Kazika na imieniny :) Weekend to był naprawdę dobry czas :)

Samochód z kamieni i patyków :) Widzicie?

Autor i pomysłodawca :)

Pierwsze mleczyki w tym sezonie :)

Magadalena8
Mama Krzysia