Jutro...

Jutro odwozimy z M. moją mame do szpitala... W czwartek czeka ją operacja... Wymienią jej biodro... Strach mamy udziela się nam wszystkim. Ja od kilku dni chodzę poddenerwowana... Jeszcze jak mam zajęcie to ok. Nie myślę wtedy. No, boję się. Jakby nie było to jest operacja. I boję się tego jak mama będzie się czuła po... Najbardziej obawiam się tego, że mama się zablokuje i nie będzie chciała chodzić... Mimo wszystko już od dawna tłumaczę jej, że jest jeszcze młodą kobietą i musi chodzić... Nie ma wyjścia...

A dzisiaj dowiedziałam się, że od grudnia nie mam pracy. Moja umowa kończy się ostatniego listopada. I wiem, że mi jej nie przedłużą... Bo mój szef nie ma pieniędzy... Typowe dla szefów... Oni nigdy nie mają pieniędzy... W zasadzie spodziewałam się takiego rozwiązania... Czy jest mi szkoda? Trochę tak. W końcu trzy lata to jednak kawał czasu... Przyzwyczaiłam się. Moja kochana Ela napisała mi" pierdol to. najgorzej to się przywyczaić" Wiem, że nie raz psioczyłam. Ale taki układ pracy mi odpowiadał. Szef mi powiedział, że w marcu mnie zatrudni... Tak przed sezonem. A pierdol się. Mam nadzieję, że szybko coś znajdę. Chciałabym napisać cokolwiek... Ale nie chcę robić czegokolwiek! Nie chcę być wykorzystywana! Co ja mam ze sobą zrobić? Może zrealizuje pomysł męża i sama coś otworze. Ah... Zobaczymy. Na razie jeszcze mam dwa tygodnie do końca umowy. I mama idzie do szpitala. Przynajmniej będę miała czas się nią zająć. I dzieckiem. Przecież dam radę! 

Magadalena8
Mama Krzysia